Mc Kenzie
(Mechaniczne diagnozowanie i leczenie zespołów bólowych kręgosłupa )
Metoda McKenziego powstała w trakcie pracy nowozelandzkiego fizjoterapeuty
Robina McKenzie w latach pięćdziesiątych. Odkrył on, że pacjenci z pewnymi
określonymi symptomami odczuwają natychmiastową ulgę po wykonaniu serii specyficznych
ruchów, a w niektórych przypadkach również po przyjęciu pewnych statycznych pozycji
ciała.
Istotą metody McKenziego jest to, że oferuje ona wielu pacjentom system
samodzielnego radzenia sobie z bólem. W przypadku niektórych pacjentów
ingerencja czy mobilizacja ze strony terapeuty jest konieczna, lecz jak
podkreśla McKenzie, nie powinna być stosowana wobec całej populacji cierpiących
na bóle odcinka lędźwiowego, gdy tak naprawdę potrzebna jest tylko niektórym z nich.
Filozofia samowystarczalności czy też samodzielności pacjenta w radzeniu sobie ze
swoim problemem stanowi podstawę metody McKenziego. Techniki terapeutyczne są
istotną częścią leczenia w niektórych przypadkach, jednak najważniejszym aspektem
procesu leczenia jest maksymalizacja efektu autoterapii pacjenta.